«Το παλτό» του Νικολάι Γκόγκολ στο Θέατρο ΑΡΓΩ

Ένας υπαλληλάκος είναι ο ήρωας στο κορυφαίο διήγημα του Gogol, που δημοσιεύτηκε το 1842. Το δικό του όνειρο: δε λαχταράει μια γυναίκα αλλά ένα πανωφόρι. Σ’ αυτό έχουν συγκεντρωθεί όλες του οι επιθυμίες, όλη του η αντίληψη για σπουδαιότητα, κοινωνική επιβολή. Μένει μέρες και νύχτες νηστικός, στερείται το κάθε τι και μαζεύει καπίκι καπίκι την αξία του! Το παλτό θα τον κάνει καλύτερο, πιο σημαντικό στην κοινωνία. Όμως το ίδιο παλτό θα είναι και αυτό που θα τον στοιχειώσει…

«Όλοι μας ξεπροβάλαμε κάτω από το παλτό του Γκόγκολ»

είχε πει ο άλλος κορυφαίος Ρώσος λογοτέχνης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ενώ ο Μπιελίνσκι υμνεί τον Γκόγκολ: που «από το τίποτα φτιάχνει το παν» και όλα τα διηγήματά του τα χαρακτηρίζει η απλότητα του μύθου, το εθνικό τους χρώμα, η ακέρια τους αλήθεια της ζωής, η πρωτοτυπία τους και το κωμικό τους στοιχείο που τα εμψυχώνει, στοιχείο που πάντα νικάει το βαθύ αίσθημα της λύπης και απελπισίας. Όλες αυτές οι ιδιότητες έχουν μια κοινή πηγή: Ο Γκόγκολ είναι ποιητής, είναι ένας ποιητής της πραγματικής ζωής! Στάθηκε ο πατέρας της ρωσικής πεζογραφίας, σίγουρα πρώτος αυτός αντίκρισε με τόλμη και ειλικρίνεια τη ρώσικη πραγματικότητα, λίγοι συγγραφείς έχουν για το λαό τους τόση σημασία όσο εκείνος για την αφυπνιζόμενη Ρωσία.