Mετς Κέντρο Τεχνών – Ευγενίου Βουλγάρεως 6, Μετς, 11636
Στην ζωγραφική της Ειρήνης Ρήγα μεταφερόμαστε σε ένα ονειρικό, σχεδόν μεταφυσικό περιβάλλον φωτός. Η βασική της ιδέα έγκειται σε μια συμπαντική κοσμογονία, η οποία πλανάται σε κάθε μια παράσταση της εικαστικού. Μέλημα της είναι να αναδείξει την πορεία προς την αυτό-βελτίωση, την εσωτερική επώαση αλλά και την συνεχόμενη, μεταβαλλόμενη δύναμη της ψυχής.
Βασικό χαρακτηριστικό στην απώτερη δουλειά αποτελεί η κεντρική γυναικεία φιγούρα. Η εικαστικός απαθανατίζει το γυναικείο φύλο σαν τη μητέρα όλων, πάσης φύσης και πλάσης, σαν μια διυποκειμενική, οικουμενική παρουσία. Εδώ, η αναφορά στο γυναικείο φύλο γίνεται λόγω οικειότητας καθώς η σύνδεση με τον εσωτερικό της εαυτό, την οδήγησε σε μια πεφωτισμένη εμπειρία. Μέσα από την διαρκή παρατήρηση της ψυχής, της αύρας των ανθρώπων αλλά και μέσα από ένα βιωματικό μονοπάτι πόνου, μας περιγράφει μια πορεία προς την λύτρωση, προς την αυτογνωσία, μια πορεία προς το φως.
Οι συνθέσεις της είναι κεντροβαρείς και οι φιγούρες αποκτούν μια κίνηση “Figura serpentinata”, δηλαδή, μια σπυρωτή συστροφή όμοια με αυτή που εφηύρε ο μανιερισμός. Με αυτόν τον τρόπο, εντείνει την συναισθηματική φόρτιση, επισημαίνοντας κάποια καθολικά σχήματα όπως ο κύκλος ή η σπείρα. Με την εισαγωγή των φαινομενικά κρυφών συμβόλων στις συνθέσεις της, προσπαθεί να μας ενοποιήσει με στοιχεία της φύσης που οδηγούν προς την πνευματική ανάταση. Η δουλειά της γίνεται διδακτική ως προς το περιεχόμενο και βαθιά συμπονετική ως προς τις κακουχίες της ζωής.
Η χρωματική παλέτα της κινείται σε γαλάζιο – μπλε αποχρώσεις, ενώ συχνά κάποιο θερμό χρώμα (κόκκινο ή κίτρινο) συμμετέχει ενεργά, με σκοπό να αναδείξει νοηματικά σημεία ενδιαφέροντος. Με προσεκτική παρατήρηση αντιλαμβανόμαστε το χρώμα, στο έργο της εικαστικού, να απλώνεται από καμβά σε καμβά σαν ένα πέπλο ουρανού. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η παλέτα της ακολουθεί την ίδια νοηματική συνάφεια με τον συμβολισμό της. Αν εστιάσουμε στην παρατήρηση του κόκκινου χρώματος, γρήγορα, θα αντιληφθούμε ότι πρόκειται για ένα σημάδι ευαισθητοποίησης. Η ίδια μας μιλάει έμμεσα για μια πληγή, τον κόπο της ψυχής ή την γέννηση μιας ζωής.
Αποφθεγματικά, το έργο της Ειρήνης Ρήγα γίνεται ένα μονοπάτι σύγχρονου διαλογισμού, με προεκτάσεις που ενεργοποιούν τον θεατή. Πολλές φορές η ζωγραφική της προκαλεί ή σοκάρει. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει όμως, είναι ένας καθρεφτισμός των δικών μας κρυφών φόβων. Η εικαστικός μας μεταφέρει «χρησμούς» μιας ανώτερης θεϊκής ύπαρξης με αινιγματικό, σουρεαλιστικό και συχνά παράλογο τρόπο, με σκοπό να μας ταξιδέψει στους δικούς της κύκλους φωτός.
Νιόβη Κρητικού | Ιστορικός Τέχνης – Εικαστικός