Δύο γυναίκες έρχονται κοντά στο επισκεπτήριο της φυλακής όπου κρατούνται οι άντρες τους.
Μία ταινία γυναικείας φιλίας, που απελευθερώνει.
Επίσημη συμμετοχή: Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, Φεστιβάλ Καννών 2024.
Το φιλμ, που συμμετείχε στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών, στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, μιλά για τη φιλία δύο φαινομενικά αταίριαστων γυναικών. Ξεκινά στο επισκεπτήριο της φυλακής: εκεί όπου βρίσκονται κρατούμενοι οι σύζυγοί τους…
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ υποδύεται μια εκκεντρική εύπορη αστή, πρώην χορεύτρια, που ζει μόνη της στο μεγάλο της σπίτι στο Μπορντό. Μια μέρα που επισκέπτεται στην φυλακή τον σύζυγό της, ο οποίος έχει καταδικαστεί για εγκατάλειψη μετά από τροχαίο ατύχημα, συναντά μια νεαρή μητέρα δύο παιδιών. Η κοπέλα, που παλεύει να επιβιώσει, επισκέπτεται και η ίδια τον άντρα της, ο οποίος κρατείται στην ίδια φυλακή για ληστεία κοσμημάτων.
Οι δύο γυναίκες, έχουν οργανώσει τη ζωή τους γύρω από την απουσία των συζύγων τους και τις τακτικές επισκέψεις στη φυλακή. Προέρχονται από δύο διαφορετικούς κόσμους, γνωρίζονται στο πιο αφιλόξενο μέρος, το επισκεπτήριο της φυλακής. Αναπτύσσουν μία απρόσμενη και ταραχώδη φιλία.
Φυλακισμένη και η ίδια σε μια ασφυκτική ζωή, όπως και η νέα της φίλη που είναι επίσης παγιδευμένη σε μία επώδυνη καθημερινότητα, η γυναίκα που υποδύεται η Ιπέρ, είναι μία αντισυμβατική και καλοσυνάτη αστή με χιούμορ, κουράγιο και γενναιοδωρία.
«Δεν είναι τυχαίο που οι δύο γυναίκες, η πλούσια και η φτωχή, η λευκή και η αράβισσα, αντιμετωπίζουν η μία την άλλη ως συγκρατούμενες. Κι ας ζουν φαινομενικά ελεύθερες, σε αντίθεση με τους συντρόφους τους», λέει η Πατρίτσια Μαζουί, η οποία κατέγραψε τις μαρτυρίες γυναικών που είχαν τον άντρα τους στη φυλακή. «Ωστόσο δεν ήθελα να γυρίσω μια ταινία για θύματα, αλλά μία ταινία για ηρωίδες».
«Μου αρέσει που αυτή η ταινία λέει ότι για να κερδίσεις κάτι πρέπει να χάσεις κάτι άλλο», υπογραμμίζει η Ιζαμπέλ Ιπέρ, χωρίς να κάνει σπόιλερ. «Γι’ αυτό τον λόγο ίσως κάποιοι να την βρουν ενοχλητική… Έχει πανέξυπνο σενάριο και διαλόγους».
Μία ταινία γυναικείας φιλίας, που απελευθερώνει τις δύο ηρωίδες. Σκηνοθετημένη από μία γυναίκα δημιουργό. Ένα γαλλικό φιλμ στην παράδοση της ιταλικής κωμωδίας, που επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά το μεγάλο ταλέντο της Ιζαμπέλ Ιπέρ.