Η κυριαρχία του κινηματογράφου ως «μοντέρνου» μέσου ψυχαγωγίας ήταν αναμφισβήτητη σε μεγάλο μέρος του αθηναϊκού πληθυσμού. Οι αστοί προτιμούσαν τις κεντρικές αίθουσες (το Διονύσια της πλατείας Συντάγματος, τα προαναφερθέντα Σπλέντιτ και Αττικόν, το Κοσμικόν, το Μοντιάλ και το Πάνθεον στην Πανεπιστημίου κ.ά.).Το μεγάλο μέρος του κοινού, βεβαίως, ανήκε στα λαϊκά στρώματα και προτιμούσε τους πέριξ της Ομόνοιας και των κοντινών περιοχών λαϊκούς κινηματογράφους -οι συνοικιακοί, άλλωστε, πλήθαιναν σταθερά. Σ’ αυτό το περιβάλλον, η ανέγερση ενός πολυτελούς κινηματοθεάτρου, τμήμα του εντυπωσιακού Μεγάρου του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΜΤΣ), ήταν γεγονός που ο καλός κόσμος της πρωτεύουσας περίμενε με ανυπομονησία. Το εν λόγω Μέγαρο άρχισε να οικοδομείται το 1928 σε οικόπεδο επιφάνειας 9.000 τ.μ. (πρώην βασιλικοί σταύλοι) που είχε παραχωρήσει η βασιλική οικογένεια προκειμένου να εγκατασταθούν δημόσιες υπηρεσίες. Κάλυπτε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο που ορίζουν οι οδοί Πανεπιστημίου, Αμερικής, Σταδίου και Βουκουρεστίου.